W 1989r. firmy AEG z Berlina i MAN/GHH z Norymbergi wyprodukowały wspólnie prototyp pierwszego na świecie
tramwaju całkowicie niskopodłogowego. Wagon GT6N jest wagonem jednokierunkowym, trójczłonowym, pudło wagonu o konstrukcji
samonośnej wykonane ze stali o podwyższonej odporności na korozję opiera się na 3 wózkach napędowych
(każdy z nich posiada jedną parę kół tocznych i jedną parę kół napędzanych, każda para kół jest połącznych ze sobą osią portalową).
Wagon ma długość 26,8m, szerokość 2,3m, posiada 4 pary drzwi odskokowo-uchylnych, może pomieścić 170 pasażerów
(przy normie 4 pas/m2), w tym 60 na miejscach siedzących. Tramwaj posiada impulsowy układ rozruchu,
napedzany jest 3 asynchronicznymi silnikami prądu przemiennego o mocy 100kW każdy
(każdy z nich napędza jedną parę kół wózka napędowego poprzez wał poprzeczny i dwie przekładnie czołowe, przy czym w I wózku napędzana jest przednia para kół,
natomiast w II i III wózku napędzana jest tylna para kół), chłodzonymi płynem, umieszczonymi pod podłogą wzdłuż pojazdu.
Pantograf połówkowy produkcji Stemmann umieszczono na tylnym członie wagonu, w układzie "pod włos".
Wagon jest całkowicie niskopodłogowy - wysokość podłogi nad główką szyny wynosi 350mm, natomiast w wejściach jest obniżona do 300mm.
Wagon po roku testów trafił do Bremy gdzie otrzymał numer taborowy 801. Jako pierwszy wagon o całkowicie niskiej podłodze
często odwiedzał inne miasta w ramach jazd pokazowych. W dniach 21-25 września 1992r. wagon był prezentowany w Warszawie.
Pierwszego dnia odbył się pokaz dla władz MZK i miasta, w kolejnych dniach wagon kursował po Warszawie na linii 36 (Wyścigi-Marymont).
Wagon wzbudził duże nadzieje na odnowę taboru warszawskich tramwajów, niestety jazdy testowe dobitnie pokazały
że szybkie wprowadzenie do eksploatacji nowoczesnych wagonów tramwajowych jest ze względu na trudności ekonomiczne (cena)
i techniczne (wyszkolenie pracowników oraz modernizacja torowisk i zajezdni) niemożliwe, stąd MZK Warszawa zadecydowało o dalszej współpracy z Konstalem
i wprowadzaniu nowinek technicznych metodą "małych kroków" (czego rezultatem były kolejne odmiany stopiątek).
Wagon GT6N po jazdach testowych w Polsce wrócił do macierzystej Bremy, gdzie w 1993r. został przenumerowany na 3801.
W 1998r. wagon został sprzedany do szwedzkiego miasta Norrköping (przekazany w czerwcu tegoż roku), gdzie otrzymał numer taborowy 21 i jeździ do dziś
(w międzyczasie w 2000r. wymieniono silniki na mocniejsze o mocy 100kW każdy).