TRAMWAJE WARSZAWSKIE
STRONA PRYWATNA


WAGONY TYPU 105Nm


Wagon 105Nm jest rozwinięciem typu 105Nf. W nowych wagonach wprowadzono jedną poważniejszą zmianę - zastosowano przetwornicę statyczną (zamiast dotychczas stosowanej wirującej) - co zmniejszyło hałas emitowany przez tramwaj, dodatkowo nowe wagony seryjnie otrzymywały elektromechaniczny mechanizm opuszczania pantografu, składane sprzęgi międzywagonowe oraz poręcze malowane proszkowo na żółto (elementy te w wagonach 105Nf były stosowane wybiórczo).
W latach 1996-1997 Konstal wyprodukował dla Warszawy 14 wagonów typu 105Nm.

Tramwaj 105Nm jest pojedynczym tramwajem wysokopodłogowym o stalowej konstrukcji pudła - jego zasadniczym elementem konstrukcyjnym jest belka grzbietowa (posiadająca w środkowej części obejście na rozrusznik), do której (nad wózkami - na wysokości czopów skrętu) są przyspawane 2 poprzecznice o takim samym przekroju. Pozostałe elementy tworzące szkielet burt i dachu mają mniejszy przekrój. Blachy poszycia zewnętrznego mają grubość 2mm. Pudło zostało wyposażone w rynienki dachowe odprowadzające wodę deszczową z dachu. Wagon posiada 4 pary dwuskrzydłowych drzwi wejściowych, wyposażonych fabrycznie w napędy drzwiowe produkcji IFE z funkcją rewersowania i przyciski do otwierania drzwi przez pasażera oraz płaty drzwiowe wykonane z tworzywa (bez szybek w dolnej części płatów), nad drzwiami nie umieszczono klap inspekcyjnych maszyn drzwiowych - ściana wagonu w tym miejscu jest płaska
Tramwaj typu 105Nf posiada oporowy układ rozruchu z rozrusznikiem bębnowym GBT umieszczonym pod podłogą naprzeciw trzecich drzwi (identycznym jak stosowany w poprzednich typach). Aparatura sterownicza znajduje się w szafie za stanowiskiem motorniczego oraz w skrzyni aparaturowej umieszczonej pod podłogą naprzeciw drugich drzwi wagonu. Wagon napędzany jest 4 silnikami prądu stałego typu LTd-220 o mocy 41,5kW każdy, umieszczonymi wzdłużnie na wózkach napędowych - każdy z nich poprzez jednostopniową przekładnię napędza jedną oś. Obwody pomocnicze zasilane są z przetwornicy statycznej produkcji Adtranz umieszczonej w komorze znajdującej się przy lewej burcie pod podłogą w środkowej części wagonu; oraz z baterii akumulatorów (umieszczonej pod podłogą tylnego pomostu). Zastosowano szafę bezpiecznikową/aparaturową (taką samą jak w typie 105Ne) oraz zintegrowany pulpit motorniczego (będący jednym podzespołem, prod. Elmor) z innym usadowieniem pedałów jazdy hamowania i czuwaka (z racji konieczności ich naciskania "od góry" wagony z takim pulpitem nazywane są "bocianami"). Z tyłu wagonu umieszczono pulpit manewrowy. Wagony wyposażone są w elektromechanicznym mechanizmem opuszczania pantografu (przycisk znajduje się na pulpicie motorniczego), przy czym fabrycznie większość wagonów otrzymała pantografy połówkowe OTK-2, natomiast w niektórych wagonach (mimo istnienia powyższego układu) zamontowane były fabrycznie zwykłe pantografy OTK-1 opuszczane na linkę).

   


Pudło oparte jest na dwóch dwuosiowych wózkach napędowych typu 2NNf. Ramę tworzą dwie ostojnice połączone ze sobą dwoma poprzecznicami. Na obu końcach podłużnic zamontowane są (poprzez elastyczne wkładki klinowe i maźnice z łożyskami) osie zestawów kołowych. Do poprzecznic zamocowane są przekładnie, silniki trakcyjne i luzowniki hamulców. Z ramą wózka połączona jest częściowo elastycznie (poprzez sprężyny stalowo-gumowe i amortyzatory hydrauliczne) belka bujakowa, która z kolei połączona jest z pudłem wagonu poprzez czop skrętu (element pudła wagonu) osadzony elastycznie w znajdującym się w belce bujakowej gnieździe czopa. Celem zmniejszenia przenoszenia drgań na pudło wagonu i poprawy komfortu pasażerów wózek 2NNf posiada dwa stopnie odsprężynowania. Pierwszy stopień odsprężynowania stanowią 4 elastyczne wkładki klinowe (zamocowane pomiędzy podłużnicami wózka a maźnicami z łożyskami osi zestawów kołowych), amortyzujące ruchy zestawów kołowych względem ramy wózka. Drugi stopień stanowią 4 sprężyny metalowo-gumowe (po 2 na każdą stronę wózka) oraz 2 dodatkowe amortyzatory hydrauliczne (po jednym na każdą stronę wózka) - dzięki temu wytłumiane są drgania pomiędzy ramą wózka a pudłem wagonu.
Wózki 2NNf wyposażone są w system smarowania obrzeży kół (REBS), zmniejszający hałas powstały podczas jazdy po łukach.

 


Stanowisko motorniczego jest całkowicie wydzielone od przedziału pasażerskiego. Wagon mieści 125 pasażerów (wg normy 0,15m2/pas, obowiązującej w trakcie produkcji). We wnętrzu prawie wszystkich wagonów zamontowano wandaloodporne siedzenia z tworzywa sztucznego, ustawione przodem w kierunku jazdy. Wszystkie wagony otrzymały poręcze fabrycznie malowane proszkowo na żółto. Wentylacja przedziału pasażerskiego jest realizowana przez cztery dachowe klapy wentylacyjne (plus klapa wentylacyjna w kabine motorniczego) oraz uchylne okienka w szybach bocznych z pojedynczym uchwytem zamykanym na wcisk. Cztery okna (po dwa z każdej strony) są nieotwierane i funkcjonują jako wyjścia bezpieczeństwa. Ogrzewanie przedziału pasażerskiego realizowane jest przez grzejniki elektryczne, umieszczone wzdłuż bocznych ścian przy podłodze).





Wagony wpisywano na stan w miarę dostarczania przez producenta, 10 wagonów przydzielono do zajezdni R-3 Mokotów a 4 wagony do zajezdni R-4 Żoliborz. Podczas prowadzonych od 2002r. remontów we wszystkich wagonach zamontowano wyłączniki szybkie oraz pantografy połówkowe OTK-2.

 


Od lutego 2007r. podczas remontów wagony są poddawane znaczniejszym zmianom, dotyczącym zwłaszcza ścian czołowych (nowe światła przednie i tylne, likwidacja gniazd sterowania ukrotnionego), kabiny motorniczego, tablic informacji pasażerskiej i kolorystyki poręczy (standard 2006/2007).
W latach 2007-2009 (niezależnie od remontów) wszystkie wagony prowadzące otrzymały klimatyzację kabiny motorniczego. W sierpniu i wrześniu 2007r. we wszystkich wagonach usunięto po dwa siedzenia ustawione naprzeciw II drzwi, tworząc w ten sposób dodatkową przestrzeń dla osób stojących (lub dla wózka dziecięcego).
W latach 2009-2013 (niezależnie od remontów) wszystkie wagony prowadzące otrzymały piasecznice, co dzięki zmniejszeniu poślizgów poprawiło bezpieczeństwo i komfort jazdy pasażerów.

W grudniu 2010r. skład 1470+1469 został poddany remontowi według standardu NG III, obejmującego m.in. wymianę poszycia (z zastosowaniem nowych blach o podwyższonej odporności na korozję), wymianę wyłożeń wnętrza przedziału pasażerskiego, wymianę okien (z zastosowaniem okien przesuwnych), wymianę siedzeń pasażerskich (na nowe prod. Astromal) i ogrzewania wagonu (na 3 nagrzewnice o mocy 3kW każda zamiast dotychczasowych grzejników) oraz (dzięki śrutowaniu) znaczącej odnowie konstrukcji pudła. Skład ten po remoncie został przeniesiony na zajezdnię R-3 Mokotów. W składzie tym zamontowano testowo nowy system informacji pasażerskiej prod. Dysten (diodowe tablice informacyjne zewnętrzne i podsufitowe oraz wewnętrzna tablica informacyjna LCD). System ten okazał się jednak zawodny, dodatkowo znacznie obciążał przetwornicę (doprowadzając m.in. do jej częstych awarii - z tego powodu skład 1470+1469 stał się "etatowym" składem nauki jazdy na R-3 Mokotów) i w październiku 2014r. został zdemontowany - jego miejsce zajęły standardowe tablice informacyjne. W lipcu 2012r. na R-3 Mokotów został przeniesiony ostatni żoliborski skład 105Nm (1468+1467) - tym samym zajezdnia R-3 Mokotów stała się jedynym zakładem obsługującym obecnie ten typ wagonów tramwajowych. W 2015r. kolejne dwa składy zostały wyremontowane według standardu NG III.

WAGONY 105Nm ZMODYFIKOWANE WG POSZCZEGÓLNYCH STANDARDÓW REMONTOWYCH  (opisy standardów)
standard 2006/2007 (2008) sterownicze 1462
doczepne 1461
standard 2008+ (2008-2014) sterownicze 14581) 14601) 1462 14661)
doczepne 14571) 14591) 1461 14651)
standard 2009 (2009) sterownicze 1464 1468
doczepne 1463 1467
standard 2009+ (2022) sterownicze 1460 1462
doczepne 1459 1461
standard NG III (2010-nadal) sterownicze 1456 1458 1464 1466 1468 1470
doczepne 1455 1457 1463 1465 1467 1469
podkreślenie - nowe barwy żółto-czarno-czerwone
1) przemalowany na nowe barwy żółto-czarno-czerwone podczas następnego NG w latach 2013-2014

   
 
 
 
 




W 2006r. wprowadzono standaryzację zakresu wprowadzanych zmian podczas planowych remontów. Co prawda w toku kolejnych lat modyfikowano nieco standardy remontowe (2008, 2008+, 2009, NG III) ale sama procedura pozwoliła na ujednolicenie wyposażenia - obecnie wszystkie stopiątki o rozruchu oporowym mają jednolitą aparaturę i wyposażenie pokładowe, prawie wszystkie - ujednolicone pulpity motorniczych (poza składami 1228+1227, 1252+1251, 1402+1401 i 1408+1407), pudła (poza składem 1424+1423, posiadającym pudła 3-drzwiowe), gniazda sterowania ukrotnionego (poza składami 1228+1227 i 1252+1251), pantografy (poza składami 1228+1227, 1278+1277) i wózki (zdecydowana większość posiada wózki [2NN]). Z tego względu w 2010r. podjęto decyzję o wprowadzeniu nowych oznaczeń posiadanych stopiątek - wszystkie wagony z rozruchem oporowym otrzymały wewnętrzne oznaczenie [105N] (wagony po NG III czesto są wyróżniane jako [105N-NGIII]). Takie uproszczenie oznaczeń jest dużym ułatwieniem obsługowym dla TW, tak w kwestii obsługi zajezdniowej (ujednolicenie obsługi, ujednolicenie części zamiennych), zakresu remontów jak i funkcjonowania spółki (zamówienia, wskaźniki eksploatacyjne w tym awaryjność, zużycie energii).


  WAGONY [105N]  


DANE TECHNICZNE
dane ogólne: długość szerokość wysokość masa liczba drzwi
  13500mm 2400mm 3060mm 17,0 t 4
dane ogólne: miejsc ogółem miejsc siedzących miejsc stojących wys. podłogi % niskiej podłogi
  125 20 --> 181) 105 910mm -
układ rozruchu rodzaj silników typ silników liczba silników moc godzinowa prędkość maksymalna
oporowy prądu stałego LTd-220 4 4 x 41,5kW 70 km/h
podwozie (wózki): rozstaw wózków rodzaj typ liczba rozstaw osi w wózku
  6000mm napędowe 2NNf 2 1900mm
liczba miejsc - wg normy 0.15m2/pasażera
1) od 08-09.2007r.


  MODYFIKACJE W WARSZAWSKICH STOPIĄTKACH  


15.08.2023 NAPISZ DO AUTORA © MKM 101