O pierwszej zajezdni tramwajów konnych w Warszawie wiadomo jedynie tyle, że istniała. Dokładniej - stanowiły ją pojedyncze budynki zaplecza - stajnia i wozownia (budynek przenaczony do garażowania wagonów tramwaju konnego) usytuowane w kompleksie budynków GTDŻR (Głównego Towarzystwa Dróg Żelaznych Rosyjskich, będącego właścicielem tramwaju konnego) zlokalizowanym na Pradze w pobliżu Dworca Petersburskiego. Kompleks ten znajdował się na południe od obecnej ulicy Wileńskiej. Dokładna lokalizacja tych budynków nie jest znana, tym bardziej, że o ile wozownia musiała mieć połączenie z układem torowym stacji, to stajnia mogła się znajdować w dowolnym miejscu kompleksu (choć najprawdopodobniej znajdowała się w bezpośredniej bliskości wozowni). Brak jest informacji by zajezdnia stanowiła formalnie wyodrebnioną jednostkę. Zajezdnia rozpoczęłš działaność wiosną 1866r., kiedy to do Warszawy sprowadzono tabor.
Budynek wozowni został w czerwcu 1882r. wykupiony przez Towarzystwo Belgijskie (wraz z torowiskami tramwaju konnego w obrębie ulic miejskich), był przejściowo wykorzystywany dla celów magazynowych. Dalsze losy tego budynku nie są znane.
Budynek stajni (jak donosił "Kurier Warszawski"), od 1881r. pusty, został w 1892r. wraz z innymi zabudowaniami gospodarczymi położonymi przy ul. Wileńskiej, wyburzony pod budowę "domu mieszkalnego dla urzędników stacyjnych".